|
Bram Pater trots op Cornelis Joppenszprijs door Herman Joustra woensdag, 21 december 2005 
Leiden-Een witte kerst? Bram Pater zorgt er zelf wel voor. Zonder twijfel is zijn huis in de Prins Frederikstraat een van de meest opvallende van Leiden-Noord, misschien zelfs wel van Leiden, als het om kerstversiering gaat.Aan weerszijden van de voordeur hangen twee kerstmannen, maatje kleuter. Wie door de twee ramen van zijn brede woonkamer naar binnen kijkt, tuurt in een enorme kerstetalage. Met kunstsneeuw, miniatuurhuisjes, miniatuurmensjes en miniatuurboompjes. Met een watervalletje en een draaimolentje. Tsja, met wat niet eigenlijk? "Mooi hè", zegt Pater. "Ik hou van de kerstsfeer. Het is van lieverlee zo groot gegroeid. Een jaar of tien geleden zijn we er mee begonnen, denk ik. Op een gegeven moment hadden we zo veel van deze spulletjes, dat ze niet meer op de vensterbanken pasten. Toen hebben we aanrechtbladen gekocht, zodat we alles weer kwijt konden." "Maar ja, op een gegeven moment paste het daar ook niet meer op. Bleek een behangtafel dezelfde hoogte te hebben. Die hebben we toen voor één raam tegen het aanrechtblad geschoven. En daarna hebben we er nog een behangtafel tegenaan gezet." Hetgeen duidelijk maakt hoe veel kerstspulletjes Pater wel niet in huis heeft. Het is toch al feestelijk in huize Pater. Hij wijst op een beeldje van Cornelis Joppensz, behorend bij de gelijknamige prijs. Recent toegekend door de gemeente, wegens zijn grote verdiensten voor Leiden-Noord. "De gemeente heeft mij nooit stil gekregen, maar laatst wel. Het was de afscheidsreceptie van de stuurgroep wijkontwikkelingsplan. Die is nu opgeheven. De ideeën over de wijk zijn nu ontwikkeld naar plannen. Daar valt niet meer zo veel aan te sturen." "Ineens nam wethouder Hillebrand het woord. Hij zei dat het college had besloten mij de Cornelis Joppenszprijs toe te kennen. En ik dacht dat dat alleen maar rond 3 oktober gebeurde. Het hele college stond achter die beslissing. Dat zegt toch wel wat." "Ik heb er nooit een gekregen, maar als je een lintje krijgt lijkt me dat ook prachtig. Alleen, je wordt dan voorgedragen en die voordracht wordt door een commissie bekeken die jou totaal niet kent. En Hare Majesteit kent jou ook helemaal niet. Dan is dit toch wel anders. Hier ben ik echt reuze trots op." "Het is een compliment voor alles wat ik gedaan heb. Ik ben in 1974 in Leiden komen wonen, hier in de Prins Frederikstraat. In 1975 kwam de gemeente met een bestemmingsplan waarin dit gebied op de nominatie stond om te worden gesloopt." "Met een paar mensen hier zijn we daar tegen in het geweer gekomen. Uiteindelijk is de sloop niet doorgegaan en kwam er een renovatieplicht voor nieuwkomers in de wijk." "Dat is een probleem hoor, het slopen van woningen in Leiden, huurwoningen. Daar komen wel huizen voor terug, maar het zijn geen goedkope meer. Dat houdt me bezig." Pater is al die tijd actief gebleven in de wijk. Zo zat hij bijvoorbeeld in het bestuur van het wijkcomité Plan Noord en was hij dus actief betrokken bij het Wijk Ontwikkelings Plan voor Noord. Overal waar iets te doen valt, waar de belangen van de bewoners van Noord verdedigd moeten worden, daar is Pater. In de loop der jaren is hij zo'n beetje 'praatpaal' voor de wijk geworden. "Als ik hier loop of fiets is het om de haverklap: 'Hé, Bram'. Dan moet ik weer stoppen. Dat is niet erg hoor. Ik zie dat als een groot compliment." (Bij de foto: Bram Pater temidden van zijn kerstspullen én het beeldje van Cornelis Joppensz. "Mooi hè, ik hou van de kerstsfeer.") |